Απέναντι στις ερπύστριες του φόβου και του φασισμού, οι νέοι της εποχής κράτησαν στο Πολυτεχνείο ψηλά τη σημαία της δημοκρατίας και της ελευθερίας.
Με αυτοθυσία και αγώνα, γιατί γνώριζαν καλά ότι τίποτε δεν χαρίζεται, τίποτε δεν είναι αυτονόητο – όλα κατακτώνται. Και τη σημαία αυτή την παρέδωσαν στις επόμενες γενιές για να είναι πάντα ψηλά. Ως ένα αέναο σύμβολο ελευθερίας αλλά και μια διαρκής υπενθύμιση – ότι ο αγώνας για δημοκρατία δεν μπορεί και δεν πρέπει να σταματάει ποτέ.